XA NON A PODO OLVIDAR

Aquela tarde de outono,
eu saín a pasear,
e atopeime cunha nena
á que non podo olvidar.

Tiña uns ollos azuis,
e tan doce era o mirar,
que cando penso nela
case non podo falar.

Din que se chama Sabela,
iso me dixo un rapaz,
e que ademais de fermosa
tamén sabe namorar

Daniel Pedrosa Loureiro 1º ESO B