Unha poesía de Rosalía

Gústaríame compartir con todos vós unha fermosa poesía de Rosalía de Castro, do seu famoso libro "Follas Novas". A poesía está incompleta, porque é moi longa, pero de todos modos espero que vos guste:

Adiós, ríos; adiós fontes;
adiós, regatos pequenos;
adiós, vista dos meus ollos:
non sei cando nos veremos.

Miña terra, miña terra,
terra onde eu me criei,
hortiña que quero tanto
figueiriñas que prantei.

Amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
camiñiños entre o millo,
¡adiós, para sempre adiós!

¡Adiós gloria! ¡Adiós contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que conozco
por un mundo que non vin!

Deixo amigos por estraños,
deixo a veiga polo mar,
deixo, en fin, canto ben quero...
¡Quén pudera non deixar...!

Mar azul.